dinsdag 11 januari 2011

Kerstbomen en rotte eieren

We hebben Northland al een paar dagen geleden verlaten. Subtropisch Far North staat voor de Kiwi's gelijk aan geschiedenis met onder andere het oudste stenen gebouw (Stone Store) en het oudste Europese huis (Kerikeri Mission House). Kerikeri Basin zag er wel lieflijk uit maar wij hebben toch vooral genoten van de natuur in het gelijknamige Reserve met een mooie wandeling naar de Rainbow Falls.

Wat ons op het noordeiland opvalt zijn de bomen die in bloei staan. De intens geurende en paarsblauwe jaccaranda's hadden we al in Sydney gezien en waren er ook nog in Auckland. Maar op het Coromandel Peninsula waren we onder de indruk van de Christmas trees die nu massaal in bloei staan. Neen, dat zijn niet die saaie groene kerstbomen van bij ons maar wel fel karmijnrood of zachtroze tot groengele bloeiende bomen die hier nu de straten en hele bergflanken verrassend kleuren!

In het slaperige stadje Thames bezochten we een goud- en zilvermijn in mineur - niet te vergelijken met de topervaring van ons eigenste Beringse mijnmuseum (allen daarheen!) We waren er vooral omdat het een goede uitvalsbasis was voor de 7u durende wandeltocht door Kauaeranga Valley tot boven op The Pinnacles en terug: een hele belevenis en vooral een stevige inspanning. De vallei ademt (achteraf gezien trieste) geschiedenis van de Kauri-ontginning en wat er overblijft zijn immens steile uitgehouwen packhorse tracks door vochtig regenwoud met ferme vergezichten. Stevig wandelen noemen de Kiwi's tramping...

Vandaag in Wai-O-Tapu Geothermal Wonderland
De laatste dagen verbleven we in Rotorua waar het overal ruikt naar rotte eieren. Dat komt omdat het hier een geothermische omgeving is. Dat geeft overal spectaculaire fenomenen zoals dampende vijvers met kokend water of in allerlei freaky kleuren, zwaveldampen die uit de stenen stijgen, rustig pruttelende modderpoelen en meer dan 10m hoog spuitende geysers.

Waar we hier ook bedwelmd van zijn is de Vienna dub sound die ze tot nu toe in bijna alle café's van NZ draaien. En van de tourgidsen maar ook de gewone buschauffeurs die ons verwelkomen op de bus, hun naam zeggen en ons attent maken op de bezienswaardigheden onderweg. Op een lokale stadsbus van Rotorua waren we de enigste toeristen en de chauffeur stopt plots onderweg en zegt tegen ons (zonder zich iets aan te trekken van de andere gewone passagiers): "Hebben jullie een camera bij? Stap even uit en neem hier uw foto: het beste zicht op de stad!" Dat zie ik ze bij De Lijn nog niet doen...

Het weer is - in tegenstelling tot onze verwachting van NZ - de laatste 10 dagen ook al prachtig geweest: (brandende) zon in een blauwe hemel met de juiste verhouding schapenwolkjes en koel in de schaduw. Soms geeft dat wat een eigenaardig dilemma: te fris om uit de zon te blijven maar in de zon voelt het dan weer aan alsof uw huid verschroeit... We hebben hier dan ook al ferm wat tubes zonnecrème verbruikt: elke dag smeren!

Morgen trekken we via Taupo naar het Tongariro National Park. Vanuit Turangi willen we de Tongariro Alpine Crossing doen: een one-day tramp van +/- 19km en 6-8u door de setting voor Mordor & Mount Doom. Hopelijk overleven we dat!

Good on you!
Published with Blogger-droid v1.6.4

1 opmerking: