Nu we ruim een maand terug aan het werken zijn (terwijl iedereen op vakantie is), kijken we met heimwee terug naar de foto's van onze fietstocht door Istrië en daarna verder door Slovenië, Oostenrijk en Beieren.
En voor we het vergeten: op de meest gehoorde vragen de voorbije maand hebben we spijtig genoeg alleen maar hetzelfde antwoord. En valt het mee om terug te zijn? En bent ge het al terug gewoon? En ziet ge dat zitten om zo terug te komen werken? nee, Nee, NEE! Alleen een snuggere enkeling vroeg ons hebt ge uit uw jaar weg gehaald wat de bedoeling was? JA!
Posts tonen met het label Duitsland. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Duitsland. Alle posts tonen
zondag 7 augustus 2011
zondag 19 juni 2011
Met Weißbier en Weißwurst tot net na Weißenburg
Bij het fietsen door Beieren kwamen we regelmatig toevallig uit bij charmante terrasjes op meestal onverwachte plaatsen. Zum Bratlwirt in Gögging en het Klosterhof bij de Benediktinerabtei in Niederaltaich lagen op een drukke fietsroute en werden dan ook massaal bezocht door fietsers. Ideaal om wat te rusten en krachten op te doen halverwege. Voor de locals gaat dat meestal vergezeld van een Radler: een mix van half bier en half limonade. De Bavarianen kennen trouwens wat van bier en kunnen er blijkbaar goed mee overweg. Een halve liter is de standaard en staat meestal al van 's morgens op het tafel. Wij wachten er meestal mee tot na het fietsen 's avonds. Het Weißbier is zalig lekker en overal zijn er wel lokale variaties van te krijgen. Maar ook het straffe en donkere Weltenburger Kloster Barock Dunkel is het proeven meer dan waard. En omdat bijna elk Gasthof ook zijn eigen Metzgerei heeft wordt dat het best begeleid door een typische Weißwurst.
Toen we in Weißenburg aankwamen was het ons duidelijk dat hier niet alles wit blijft. Vooral de wolken kleurden meer en meer zwart. Regen in Regensburg was te verwachten en werd goed gemaakt door de blik op de fraaie Walhalla tempel en ook in Kelheim deed het mooie zicht op de iconische Befreiungshalle de regen snel vergeten. Maar in het midden van de velden is een regenbui uitzitten minder voor de hand liggend en vooral de onzekerheid over hoelang en hoeveel keer we die dag nog gingen moeten schuilen deed ons besluiten dat het mooi genoeg geweest was. We reden onze laatste rit langs en op de Limes tot in Gunzenhausen om van daaruit met de trein tot in Aachen te eindigen. Zelfs bij een treinoverstap werden we in minder dan een minuut doornat... Gelukkig was de zon wel aanwezig in de finale van Aachen naar Beringen. Die 100km vlogen voorbij en we genoten weeral van het mooie en pittige landschap tussen Vaals en Maastricht.
Na 1600km fietsen zijn we terug thuis in het land van Elio en Bart. Na één jaar hebben wij wel veel gedaan, gezien en beleefd. Nu valt nog te bezien of de hele dag passief zitten achter een computer ons nog gaat lukken. We zitten vooral met de vraag hoe we zo die vorm en conditie gaan behouden... Toch maar een nieuw fietstochtje beginnen plannen?! "Gejaagd door de (rug)wind" of toch maar richting China?
Toen we in Weißenburg aankwamen was het ons duidelijk dat hier niet alles wit blijft. Vooral de wolken kleurden meer en meer zwart. Regen in Regensburg was te verwachten en werd goed gemaakt door de blik op de fraaie Walhalla tempel en ook in Kelheim deed het mooie zicht op de iconische Befreiungshalle de regen snel vergeten. Maar in het midden van de velden is een regenbui uitzitten minder voor de hand liggend en vooral de onzekerheid over hoelang en hoeveel keer we die dag nog gingen moeten schuilen deed ons besluiten dat het mooi genoeg geweest was. We reden onze laatste rit langs en op de Limes tot in Gunzenhausen om van daaruit met de trein tot in Aachen te eindigen. Zelfs bij een treinoverstap werden we in minder dan een minuut doornat... Gelukkig was de zon wel aanwezig in de finale van Aachen naar Beringen. Die 100km vlogen voorbij en we genoten weeral van het mooie en pittige landschap tussen Vaals en Maastricht.
 |
| Op weg naar het werk? |
vrijdag 27 augustus 2010
De laatste loodjes en fotootjes
Hierbij nog de bewijzen en indrukken van 450km Polen en daarna nog 350km Duitsland.
Daarmee zijn alle foto's verwerkt. Voor wie er nu nog tegen kan voorzien we in de komende weken nog een paar specials.
zaterdag 14 augustus 2010
De slotrit
Vandaag hebben we de slotrit gereden van Aken naar... Beringen! Die laatste 100km gingen vlotjes door een mooi heuvellandschap tussen Vaals en Maastricht in aangenaam en droog fietsweer.
De vorige dagen van Potsdam naar de voet van de Harz waren nochtans prachtig. Fietsen over de R1 in Duitsland is pure luxe. Vooral dan in landkreis Potsdam-Mittelmark ging dat over fietspaden en bewegwijzering van een kwaliteit die we nog nergens gezien hebben! Hier hadden we graag nog een tijdje over verdergefietst door de Harz. Hoe dichter we er echter bij kwamen, hoe slechter het weer werd. De laatste dag naar Quedlinburg waren 58km pure ellende in de regen. Dan zie je niet veel meer van die mooie omgeving en fiets je alleen maar om ergens droog te kunnen gaan slapen. En de weersvoorspellingen voor de volgende dagen waren niet beter en eerder nat, natter, natst.
Het besluit was dan ook snel genomen. Na twee en een halve maand is de tijd gekomen om te stoppen in schoonheid. We zijn 75 dagen op de fiets onderweg geweest door Zweden, Finland, Estland, Letland, Litouwen, Polen, Duitsland en (een stukje) Nederland! De eindteller staat op exact 3800km fietsen. En daarbij hebben we waarschijnlijk veel geluk gehad: amper twee dagen in de regen gefietst en voor de rest bijna altijd schitterend zomer- of toch minstens fietsweer gehad. En daarenboven geen enkel ongeluk, fysiek letsel of technisch mankement gehad; zelfs geen platte band! We zijn helemaal verkocht aan het vakantiefietsen! Die rest van de R1 door Duitsland houden we voor later nog eens :-)
Hiermee eindigt deze blog nog niet. We hebben voor de komende dagen nog een paar toemaatjes in petto. Stay tuned!
De vorige dagen van Potsdam naar de voet van de Harz waren nochtans prachtig. Fietsen over de R1 in Duitsland is pure luxe. Vooral dan in landkreis Potsdam-Mittelmark ging dat over fietspaden en bewegwijzering van een kwaliteit die we nog nergens gezien hebben! Hier hadden we graag nog een tijdje over verdergefietst door de Harz. Hoe dichter we er echter bij kwamen, hoe slechter het weer werd. De laatste dag naar Quedlinburg waren 58km pure ellende in de regen. Dan zie je niet veel meer van die mooie omgeving en fiets je alleen maar om ergens droog te kunnen gaan slapen. En de weersvoorspellingen voor de volgende dagen waren niet beter en eerder nat, natter, natst.
Het besluit was dan ook snel genomen. Na twee en een halve maand is de tijd gekomen om te stoppen in schoonheid. We zijn 75 dagen op de fiets onderweg geweest door Zweden, Finland, Estland, Letland, Litouwen, Polen, Duitsland en (een stukje) Nederland! De eindteller staat op exact 3800km fietsen. En daarbij hebben we waarschijnlijk veel geluk gehad: amper twee dagen in de regen gefietst en voor de rest bijna altijd schitterend zomer- of toch minstens fietsweer gehad. En daarenboven geen enkel ongeluk, fysiek letsel of technisch mankement gehad; zelfs geen platte band! We zijn helemaal verkocht aan het vakantiefietsen! Die rest van de R1 door Duitsland houden we voor later nog eens :-)
Hiermee eindigt deze blog nog niet. We hebben voor de komende dagen nog een paar toemaatjes in petto. Stay tuned!
Abonneren op:
Posts (Atom)
