De Russen

Gisteren waren we in Narva, onze meest oostelijke bestemming en toegangspoort voor wie verder richting Sint-Petersburg moet. Wij hadden geen visum dus zijn braaf aan onze kant gebleven en hebben eens gewuifd naar de Russen. Narva biedt echter genoeg Russische nostalgia om dat goed te maken. Een prachtige setting van de twee mekaar spiegelende kastelen aan weerszijde van de grens/rivier, een zondag met schitterend weer en een rivierstrand waar de lokale macho's in hun foute zwembroekjes stuntjes vertoonden waren voldoende als onderwerp om Carl De Keyzer-foto's te maken!

Daarna terug gefietst naar Toila om vanaf daar vandaag richting het Peipsi meer en Tartu te fietsen. Die 50km Narva-Toila was ploeteren: een weg die we al eens gedaan hadden, bakkende zon, de 1500km-dip benaderend en dan... straffe tegenwind. Hopelijk lukt het vandaag vlotter.

Eesti

Na onze 5e dag Estland bevalt het ons hier nog altijd zeer goed. Misschien zelfs nog beter dan in Zweden en Finland. Een heel aantal dingen zijn hier duidelijk anders en... beter. De mensen zijn losser, spontaner en gewoon heel vriendelijk. Deftig drinkbare koffie vinden is geen enkel probleem (en ook nog eens voor een normale prijs). Het eten is zeer lekker (en weeral voor een normale prijs). Tallinn is een picture perfect oude stad waar elke straat en gebouw doet stilstaan. Lahemaa nationaal park is 1 brok natuur met daarin verspreid mooi gerestaureerde kasteeldomeinen. En nu zitten we aan de Saka/Ontika cliffs op weg naar Narva.

Sommigen dingen blijven natuurlijk hetzelfde. Zo is (zeker hier aan de noordwest-kust maar ook in Tallinn) veel tweetalig: zowel het Ests als het Russisch. Het Ests is even onverstaanbaar als het Fins. Tere voor hallo klinkt niet zo vlot... Andere woorden zijn dan weer meer voor de hand liggend. Rand is strand en restoran is helemaal duidelijk! (In Finland duurde het even voor dat we door hadden dat ravintola geen naam van een restaurant was of... een gerecht :-) klinkt als... raviola). En wifi is hier nog massaler open en gratis beschikbaar: E-stland!

Het fietsen gaat hier goed: duidelijk bewegwijzerde langeafstandsfietsroutes doorkruisen het hele land. En het is (vals) plat. En na 1250km nog altijd geen pech gehad!

Bye bye Finland

Na een dikke week vasteland Finland zitten we nu op de ferry van Helsinki naar Tallinn.

Helsinki is een mooie stad maar het weer viel wat tegen. Elke dag bewolkt met soms zon en maar even soms een bui. Vorige nacht was dat zelfs een stortbui van enkele uren. Gevolg: wij overnacht in een cabin en deze morgen een doornatte (buiten)tent op de fiets gebonden. Wij zijn wel steeds droog gebleven ;-)

We hebben mooie sites gedaan zoals Suomenlinna (werelderfgoed / zeefort) wat onze totaalteller nu net op geen 1000km fiesen heeft gebracht!

Helsinki

Turku en de nonnen hebben we nu een paar dagen achter ons gelaten en sindsdien hebben we geboet. 100km, 80km en nog eens 100km later staan we (na pittige heuveltjes) op een camping 20km van Helsinki (Espoo). Op dit ogenblik staat onze totaalteller op 850km fietsen.

Het weer is hier onbegrijpbaar. Als het 's morgens eruit ziet dat het gaat gieten, blijkt het heel de dag droog te blijven en als 's morgens de hemel stralend blauw is valt in de namiddag ineens een bui uit de lucht. Al bij al hebben we al drie mooie (en dus droge) fietsdagen achter de rug en vandaag een wisselvallige dag toerisme in Helsinki.

Alles is hier trouwens vlotjes tweetalig. In de hele zuidwestkust van Finland tot en met in Helsinki is alles netjes in het Fins en het Zweeds aangegeven en praat men vooral Zweeds, wat voor ons toch verstaanbaar(der) is.

De Finnen zijn onder de indruk van de ligfiets en boden ons gratis eten en drank aan (wel op voorwaarde dat ik kon aantonen dat ik met bagage en al een pittig bergje op kon zonder afstappen). We zijn dus een (actief) deel van de bezienswaardigheden!

Nu gaan we een paar dagen genieten van de designstad Helsinki en dan waarschijnlijk zondag met de ferry naar Tallinn.

Een eerste reeks foto's

We hebben zonet van het slechtere weer en het gratis internet gebruik gemaakt om een eerste reeks foto's te publiceren. Een kleine selectie van de eerste 10 dagen fietsen en toerisme in Zweden en Åland.

Suomi

Na een dag van 2 ferries en een veerpont zijn we aangekomen op het Finse vasteland, bij de locals bekend als Suomi. Åland is dan wel officieel Finland maar in de praktijk geeft dat een Zweeds gevoel want men spreekt daar Zweeds en voelt zich sterk onafhankelijk. Nu zitten we helemaal in Finland en dat is wat anders dan het Zweeds. Van het Zweeds konden we nog iets verstaan maar het Fins is totaal vreemd. Veel klinkers die massaal achter mekaar worden gebruikt geeft soms grappige woorden. Maar beoordeel zelf: cykelväg is het Zweeds voor fietsweg maar in het Fins klinkt dat pyörätie!

Gisteren zijn we dan vertrokken in de regen (zie post van An) en kwamen we een echte langeafstandsfietser tegen: Klaus die op weg is Frankfurt naar de Noordkaap en ons op de gevoelige pixels wou vastleggen voor zijn site. Zijn eerste vraag was dan ook: "Hebben jullie een website?" Nen echte dus.

Die regenfietsdag was een ervaring op zich. Het doet andere beslissingen nemen. Zo zijn we van Kustavi naar Turku gereden volgens De filosofie van de heuvel. En dat slaat dan vooral op de snelste weg (die daarom niet de meest aangename of kortste weg is). Blik en verstand op oneindig, niets aantrekkend van de regen, wind en voorbijzoevende vrachtwagens tegen 100km/u en alleen stoppend voor het hoogstnoodzakelijke.

Hier zitten we dan in Turku, hopend op de volgende reeks 10 dagen zon. En ondertussen zullen we eens goed splashen en onze batterijen opladen, zowel letterlijk als figuurlijk (en omwille van dat slapen bij die nonnen misschien ook wel spiritueel)!

En nu naar buiten want daar begint zowaar de zon een poging te doen.

Kloosterervaringen

De Ålandeilanden hebben we ondertussen achter ons gelaten en het goede weer blijkbaar ook :-( We zijn gisteren na 77 km ploeteren door de regen toegekomen in Turku, een stad op het vasteland van Finland. Ook al hadden we gezegd dat we niet door de regen zouden fietsen, leek het toch beter om effe door te zetten en dan het regenachtig weekend in een stad te kunnen doorbrengen dan vast te zitten op een eiland zonder entertainment (buiten vissen en kayak), nauwelijks eetgelegenheden en massa´s muggen. De eilanden waren wel prachtig en 100% fietsvriendelijk. De campings lagen telkens idyllisch aan het water.
Het grappige is dat we nu in Turku overnachten bij de nonnekes! Niet zomaar nonnen, maar echte business nonnen. Ze hebben (een groot deel van) hun klooster omgevormd tot een succesvol hotel, en runnen dat erg efficient. Dus wij slapen nu in een ruime gerieflijke - en naar Finse normen - goedkope kloosterkamer. Mijn moeder zal lachen als ze dit leest - toch nog terecht gekomen bij de nonnen. Niet dat ze extra medeleven toonden toen we gisteren met onze fietsen drijfnat, vuil en moe op hun drempel stonden te lekken ... Maar ze zijn toch wel sympathiek.

Åland, land van 1000'en eilanden, meren en... muggen!

Fietsen op de eilanden zal wat korter zijn dan gepland want de beroemde fiets-ferries zijn nog niet actief. Dan maar de oude postroute van Zweden naar Finland gevolgd.

Avontuurlijke campings en eten (beide zeer ruim te interpreteren) en niets is hier gratis, integendeel. We verschieten ons soms hoe duur een fles water is.

WIFI vliegt tot nu toe wel overal gratis door de lucht en daarom lukt het ons met de oude Palm te bloggen (tikken met de nagel want de graffiti werkt ook niet meer)

Cruise

2 dagen Stockholm is genoeg drukte geweest! Het was daar een ware overrompeling: schitterend weer, nationale feestdag en festiviteiten in voorbereiding van the royal wedding maakte dat het over koppen lopen was.

Nu zitten we op een cruise (aka de nachtferry) van Stockholm naar Mariehamn/Åland en zien we al bloggend de duizenden eilandjes van de Stockholm-archipel voor onze neus voorbijschuiven. Na een korte overnachting op de boot plannen we een vijftal dagen op de Åland-eilanden rond te fietsen...

Hej

Aangekomen in Stockholm na 200km op de teller. Waarvan er 50 vandaag gezwoegd in een heuvelachtig landschap tussen het lieflijke eiland Mörkö en het voorstedelijke Bredang.

Die Zweden praten bijna allemaal ellendig vloeiend Engels. Maar dat Zweeds is best wel een leuk taaltje. Hallo zeggen is het opgewekte hej. En soms wordt dat onverklaarbaar hejhej, wat helemaal doet glimlachen!

Aangekomen

We zijn zonder troubles aangekomen op de luchthaven van Nyköping - zelfs de fietsen zijn er heelhuids bij. Na wat montagewerk van Mark zijn we in de namiddag vertrokken naar Trosa. 70 km gefietst op dag 1 (ik had meteen die energie-stuff nodig waaraan de collega´s gelukkig gedacht hadden). Trosa is een heel leuke plek aan de zee, met een mooie camping, gezellige terrasjes, ... alles wat een mens nodig heeft om zijn verjaardag(en) te vieren ;-) Tot en met gratis internet :-) We blijven hier dus een dagje of 2. Tot later

Vertrekken vanaf het tuinhekje?!

Om 1 of andere reden hebben we er (deze keer) niet voor gekozen om met de fiets te vertrekken vanaf thuis... We vliegen vanuit het beruchte Brussels South (bij ons beter bekend als Charleroi Airport) naar Stockholm Skavsta (bij de Zweden beter bekend als Nyköping Airport - ook ruim 100km ten zuiden van de hoofdstad).

Hopelijk kunnen we er morgen van zeggen dat dat meenemen van de fiets op het vliegtuig ook zijn voordelen heeft. Want ten opzichte van vertrekken vanaf het tuinhekje heeft dit alvast de nodige nadelen. Fietsen (gedeeltelijk) demonteren en in dozen passen die per stuk maar 20kg mogen wegen. Daarna nog de vraag hoe je die lompe dingen naar Charleroi krijgt. Gelukkig is er Claudia die ons uit de nood helpt (en vooral bereid is om 's morgens om 6:30u klaar te staan!). En daarenboven staan we hier - Ryanair-gewijs - op de weegschaal te overwegen hoe we met de juiste combinatie bagage niet aan overgewicht geraken. Stress dus.

Ondertussen hebben we de voorbije weken wel het gevoel gehad dat iedereen ons aan het tuinhekje is komen uitwuiven. Waarvoor onze dank.

De twee groepen collega's hebben gepast ons iets meegegeven voor onderweg (foto's volgen... onderweg). Daarnaast heeft S9develop voor Mark (aka Asmodeus) o.a. een maandelijkse bijdrage/opdracht geleverd en de coördinaten om terug thuis (of toch op het werk) te geraken. De communicatie-collega's hebben naast een aantal praktische kampeerspullen ook natuurlijk de grafische vormgeving gedaan van deze website!

De vrienden denken vooral aan de praktische kant van het fietsen: het bandenplakgerief steekt in de bagage.

Alle ouders zijn nog eens een laatste keer komen kijken hoe we er uit zien... Allez - we kunnen vertrekken!