Sayonara Nippon!

Vandaag verlaten we Japan. Het is een zeer intrigerend land met tegenstellingen van oeroude cultuur en hypermoderne technologie. Er is veel te zien en we hebben dus een vermoeiende maand achter de rug.

Tot op het laatste moment was het zelfs spannend want we hebben nog mogen genieten van de typhoon Chaba die over Tokio dreigde te passeren en onze vlucht in de war te sturen... Het is uiteindelijk beperkt gebleven tot een paar dagen bakken regen...

Gelukkig hadden we Hotel Winderickx als rustpunt. Ergens iemand kennen en zomaar gebruik mogen maken van zijn gastvrijheid en inside-information is onvervangbaar. Japan komt dus voor mij in hetzelfde lijstje onvergetelijke ervaringen als Guatemala bij tante nonneke, Salamanca bij Inge, Nigeria en Zuid-Afrika bij Bruno & Snosj, Malta bij Daisy, Geneve bij Harald, Sheffield bij Ine, ...
Bert, Saadia en Ilian: we kunnen niet genoeg onze dankbaarheid uitdrukken voor jullie geweldige ontvangst!

Om Japan af te sluiten in schoonheid hebben we nog een selectie foto's van de laatste twee weken gemaakt. En om het wat verteerbaar te houden presenteren we het in drie delen:

1. Shikoku
2. Kanazawa, Takayama, Matsumoto en Nikko
3. Tokyo revisited

U weze dus gewaarschuwd: te nuttigen met mate.

En nu het vliegtuig op richting Cairns in Australië!

Soya or Soba: that is the question!

Na 3 weken rondreizen door het binnenland van Japan zijn we nu terug thuis aangekomen: hotel Winderickx in Tokio. Nu onze JR pass verlopen is en maximaal gerendeerd heeft, gaan we nog een week lokaal in Tokio op ons gemak komen vooraleer we het volgende deel van deze reis aanvatten richting Down Under.

Nikko gekte

De voorbije week zijn we (bijna) in de bergen geweest via Takayama en Matsumoto. Bijna want het was uiteindelijk te mistig om de investering van de klim te verantwoorden. En als laatste hebben we het summum van tempels en heiligdommen in Japan bezocht. De (jawel, weeral werelderfgoed) site van Nikko was ongezien qua stijl en versiering maar ook qua massa bezoekers. Het was weekend en heel Japan speelt dan ook zelf dagjestoerist.

Een eerste selectie Japans eten bij Bert thuis

Maar vooraleer we u overspoelen met beelden hierover beantwoorden we eerst de vraag die op ieders lippen ligt: "Wat eten we hier en hoe smaakt het?"

Udon (boven) en soba (onder)

Naast rijst zijn noedels hier de basiskost. Ze komen in twee varianten. 

Udon is de dikke, witte en vlezig ronde versie.

Maar het zijn vooral de soba noedels waar elke stad beweert gerenommeerd voor te zijn. Dit zijn dunne bruine noedels gemaakt van boekweit. De boekweit smaak komt volgens hen het best tot zijn recht als ze koud gegeten worden...

Die noedels worden geserveerd met een miso soep waarin ofwel de noedels al in liggen of je ze zelf moet dopen. En daar boven op komen dan ofwel groenten, (in de bergen) eetbare wilde planten, paddestoelen, vlees, ei, ... Voor de Japanners is dat een massa aan variatie en je ziet (en vooral hoort) ze dat overal en altijd eten (slurpen). Na een tijdje hebben wij die smaak en geur wel gehad... een beetje flets en steeds die sojageur.

Maar dankzij die bedrevenheid in noedels zijn de Japanners gelukkig ook meester in spaghetti correct al dente te serveren!

Aan de sushi belt...

Onze voorkeur gaat uit naar sushi en sashimi. Rauwe, dun gesneden stukjes vis die gedoopt kunnen worden in sojasaus op smaak gebracht met wasabi en begeleid door stukjes ingemaakte gember. Bij sushi ligt die op een pakje rijst, bij sashimi is het puur. Iedereen kent natuurlijk wel deze oer-Japanse lekkernij maar alleen in Japan is de kwaliteit en variatie het hoogst. Je kan het hier overal en altijd eten: als ontbijt, 's middags als uithaal boxed lunch, gezeten voor een (voor ons als toerist) superhandige lopende band of à la carte.

Wasabi wortels

Die wasabi is de Japanse versie van onze mierikswortel. De bladeren zien er wat anders uit en de kleur is groen maar voor de Poolse vrienden is het gewoon chrzan!

Omwille van die Poolse connecties zijn we speciaal naar de grootste wasabi-boerderij van Japan getrokken. We waren daar trouwens niet alleen (in Japan ben je bijna nergens en nooit alleen) en de boerderij was ferm uitgebouwd als toeristische attractie.

Maar wel indrukwekkend genoeg en interessant om te zien dat de wasabi hier tussen keitjes in overvloedig water wordt gekweekt.

In Wijgmaal groeit dat gewoon in onze hof in volle grond... (tip voor onze huiszitster: onder de groene langwerpige bladeren zitten lange witte wortels verborgen: uitgraven, grondig wassen en schillen en daarna raspen en op azijn zetten. Oppassen voor de tranende ogen!)

Ter plekke konden we ook allerlei speciale wasabi-lekkernijen uitproberen zoals een wasabi-ijsje! Die smaakte trouwens minder pittig dan we gehoopt hadden. Geef ons dan maar de wasabi-nootjes!

Saadia en yakitori

Tempura is een andere veelvoorkomende schotel: vis en groenten in een beslag gedompeld en gefrituurd. Als het vers en licht is, kan dat wel smaken met een goede pint bier!

En wat we hier ook heel veel gezien en gegeten hebben zijn oesters meestal gegrild of als croquette vermomd. Ze zijn reuzegroot en superlekker!

Meestal wordt dat allemaal als kleine hapjes bij bier geserveerd naast ook gegrilde vleesspiezen (yakitori).

Overal koekjes

Wat we niet verwacht hadden is dat de Japanners zo verzot zijn op zoetigheden. Overal zijn er bakkertjes met vooral cake en koekjes (de zoektocht naar deftig brood is een andere zaak!). Maar rond de tempels is het meestal ook 1 grote kermissfeer met standjes vol gebak gevuld met... bonenpasta! Het heeft hier soms een hoog Scherpenheuvel-gehalte ;-)

Okonomiyaki

En last but not least mijn persoonlijke voorkeur: okonomiyaki (alleen al die naam!) Dit zijn hartige pannekoeken die in laagjes gevuld zijn met allerlei zoals kool, noedels, vlees, ei, ... Ze worden spectaculair voor uw ogen bereid en je krijgt ze opgediend op een in de tafel ingebouwde hete plaat. Daarna kan je zelf aan de slag met het in stukken hakken en sauzen overgieten. Hiroshima staat bekend voor zijn okonimiyaki en 1 portie is ferm vullend! We zijn hier dus nog niet verhongerd!

Voor wie meer wil genieten van al dat lekkers zijn er nog meer foto's om het water van in de mond te krijgen!

Kyoto - Nara - Hiroshima - Miyajima

Belofte maakt schuld. Om u een beter beeld te kunnen vormen bij wat die 12 werelderfgoedsites nu voorstellen, hierbij de foto's van de eerste week na Tokio. De beelden spreken voor zich: dit is het meer gekende, klassiek pittoreske en romantische beeld van Japan. Aan u het oordeel!

Big in Japan

Japan is zeer westers, beschaafd en (in de valleivlaktes) verstedelijkt. Het lijstje met dingen die net anders zijn is niet alleen vermakelijk maar dus ook belangrijk want anders zouden we nog in de waan kunnen zijn in de USA rond te reizen.

Riooldeksel in Matsuyama

• Aan alle details besteden ze aandacht. Ze nemen zelf foto's van alles en iedereen en jawel... zelfs de meeste riooldeksels zijn de moeite om te bekijken!
• Vele hotels en guesthouses zijn tijdens de dag gesloten om te kuisen. Ook al verblijf je er meerdere nachten in dezelfde kamer, je moet om 10u de kamer verlaten en voor 16u mag je er niet terug in. Gelukkig mag de bagage wel blijven staan!
• Er ligt overal een soort pyjama's (yukata) klaar en je ziet de Japanse toerist daarin ook op straat flaneren!

  

  Ooops. Dat smaakt raar!

• Koude én warme koffie kan je overal in blik (!) uit de automaat halen. Soms lijken de straten wel te bestaan uit een muur van automaten!
• Eten kan lekker en goedkoop zijn (alhoewel de noodles bij An stilaan de strot dreigen uit te komen). Overnachtingen en koffie zijn duur (een kamer kost al gauw 70 tot 100€ - koffie kan snel 4€ kosten!)
• Overal moet je binnenskamers je schoenen uit doen en zijn er slippers voorzien. Ze hebben soms zelfs afzonderlijke WC-slippers klaarstaan! De meeste toiletten hebben een hele handleiding nodig om de vele functies uit te leggen van het toiletbedieningspaneel. Meestal gebeurt er al vanalles automatisch als je gaat zitten. De functie gewoon doorspoelen vinden is soms even bestuderen.

  

  Het effect van jaren te moeten buigen...

• De conducteurs groeten buigend zowel bij het binnenkomen als het buitengaan van de wagon. Maar ook in een broodjesbar groeten de diensters zo als ze de klantenruimte verlaten!
• Op vele plaatsen krijgen alle voetgangers en fietsers gelijktijdig en lang groen zodat je ook in 1 keer schuin het kruispunt kan en mag oversteken. Er zijn daarvoor trouwens ook diagonale zebrapaden. De chauffeurs wachten ook mooi bij het afslaan tot alle voetgangers zijn overgestoken. Ook al is er ruimte voor of tussen voetgangers, ze rijden er niet snel even tussendoor!

  

  Riooldeksel in Takamatsu

• Op vele bussen en trams betaal je pas bij het uitstappen! Efficiënt want dan weet je exact wat je moet betalen voor de gemaakte afstand (en niet voor wat je denkt te zullen afleggen) en kan je je geld wisselen en gepast klaarleggen op de bus!
• Je kan/moet overal je handen wassen voor het eten of zelfs als je iets gaat drinken. Je krijgt er een speciaal (soms heet) vochtig doekje voor. En ijsgekoeld water is overal gratis en zetten ze spontaan op tafel vooraleer je bestelt!
• Frans is le nouveau chic. De plaatsen die hip willen zijn hebben een Franse naam, ook al is die soms totaal onzinnig!

  

  Bijna in elke stad in elke straat te zien

• Meestal mag je niet roken op straat maar wel... binnen!
• Ze verpakken alles hevig en individueel. Het is soms moeilijk duidelijk te maken dat je niet nóg een plastiek zakje nodig hebt!
• De taxideuren zwaaien automatisch open en dicht!

  

  Smile

• Als ze zich laten fotograferen maken ze altijd een idioot V-teken

We willen geen verkeerd beeld ophangen met bovenstaande opsomming: ook al verstaan we mekaar niet altijd even gemakkelijk, iedereen is zeer vriendelijk en behulpzaam. Ze zijn extreem goed georganiseerd (van alles wat we willen doen zijn er folders en tijdstabellen) en gedisciplineerd (ook al is het veelal druk ze wachten steeds mooi in rijtjes en laten eerst iedereen uitstappen zodat er nooit gewrongen wordt om een plaatsje te bemachtigen). En samen met het zeer algemene veiligheidsgevoel maakt dat Japan één van de meest aangename en makkelijke landen waarin we al hebben rondgereisd.

Opschrift in Todai-ji: klik om beter te kunnen lezen?

Alleen de communicatie is soms wat moeilijk. Het niveau van Engels kan zeer laag zijn. En dan ineens is er iemand die ons vlotjes in mooie volzinnen aanspreekt en wil weten wat we al bezocht hebben en van waar we komen (Belgii is het juiste codewoord want Belgium wordt meestal niet herkend). Daarom zijn naast het fototoestel de GPS en Desire de beste stukjes technologie die we bij hebben: niet alleen voor het klassieke sightseeing en geocachen maar vooral om de weg (terug) te vinden en reservaties te maken zonder Babylonische spraakverwarring!

Prijsvraag: wat bedoelen ze hiermee?

(s)tempels, (s)tempels, (s)tempels: je zou er alle dagen mee kunnen vullen. De voorbije dagen hebben we dat (on)bewust doorbroken.

Het kasteel van Matsuyama

In Matsuyama hebben we een schitterend kasteel bezocht en een (voor onze ervaring hierin) ferme aardbeving gevoeld.

Fietsen over de bruggen

We hebben enkele mooie ferry-overzetten gemaakt zodat we nu een goed gevoel hebben van de Inland Sea en zijn eilanden. We zijn daar een dagje 65km gaan fietsen over een aantal indrukwekkende bruggen van de Setouchi Shimanami Kaido.

The Secret of the Sky in het Benesse House

En we hebben in het Benesse House op het eiland Naoshima een kleine selectie moderne kunst en architectuur van het hoogste niveau bezocht.

Ik ben wel ijverig overal de stempels blijven zetten :-)

JR Shinkansen station Maibara

Vandaag zijn we na het nemen van weer een paar supersnelle en stipte treinen aan de andere kant van het land aangekomen. We hebben Kanazawa gekozen als uitvalsbasis voor het meer landelijke Noto-Hanto schiereiland om daarna de Japanse Alpen in te trekken via Takayama. Dat zal weer eens iets anders zijn.

Tokio in beeld

We zijn al een week uit Tokio weg maar hebben nu pas een plaats gevonden waar we even wat tijd hebben om voor u een eerste reeks foto's te selecteren. Geniet er van.

Wij hebben ondertussen 12 werelderfgoed sites verteerd in Kyoto, Nara, Hiroshima en Miyajima. De voorbije week was prachtig en onbeschrijflijk fotogeniek. Die foto's volgen dus gegarandeerd kortelings. Maar na een week tijd zijn we dus wel verzadigd. Daarom hebben we nu de ferry genomen naar Matsuyama op het Shikoku eiland. Van hieruit zijn we van plan de komende dagen rustig het eiland te verkennen...

Temple Mania of You Be Zen?

We zijn vlotjes in Kyoto aangekomen.

Met de wereldberoemde Shinkansen (aka "kogeltrein") wordt de grote afstand snel en comfortabel overwonnen. Deze supersnelle en immer stipte treinen zijn een wonder en de trots van de Japanse technologie en de voorlopers van onze TGV. En met onze Japan Rail Pass moeten we nooit twijfelen of de treinreis wel in ons budget valt of dat het wel de moeite loont om ergens naartoe te sporen. Die JR pass is één van de weinige dingen die we thuis wel hebben voorbereid (en dat moest ook want kan ter plaatse niet meer gekocht worden)! En hij geeft hier een groot gemak omdat we er mee op (bijna) alle treinen kunnen springen en hij zelfs in de steden (meestal) als alternatief kan dienen voor de lokale metro of bus. En dat zonder een ticket te moeten kopen: gewoon pasje zwaaien bij de stationsingang of op de trein. Geweldig! Hier gaan we 3 weken genot van hebben

Ondertussen hebben we bijna 4 dagen Kyoto en het nabije Nara achter de rug. Wat Tokyo mist aan goede oude cultuur hebben deze twee voormalige hoofdsteden in overvloed. In Kyoto en Nara samen kan je 25 Unesco werelderfgoed sites bezoeken. Een hogere concentratie werelderfgoed vind je nergens anders ter wereld op zo een beperkte oppervlakte! "Slow down" is dus de boodschap want anders kan de tempelkoorts toeslaan. Of (zoals An zich afvroeg): "Hoeveel tempels kan een mens verteren vooraleer in shock te gaan van een overdosis?" We hebben ons "beperkt" tot 3 per dag :-) Een top drie opmaken is moeilijk maar mijn persoonlijke voorkeur gaat naar:

1. Tenryu-ji (Kyoto). Nu weten we waar de modernistische architectuur zijn vormentaal vandaan heeft: functionele eenvoud en schoonheid.
2. De Zen tuin van Ryoan-ji (Kyoto). Hét cliché-beeld van 15 rotsen "drijvend" in een zee van geharkte kiezel: deze "minimalistische en geconcentreerde natuur" in het echt zien laat diepe sporen na.
3. Het Kasuga Taisha schrijn (Nara). De duizenden lantaarns in een bos vol "heilige herten" met daartussen rode houten gebouwen geven een mystieke sfeer.

Natuurlijk zou ik even goed kunnen kiezen voor de publiekstrekkers en fotogenieke Kinkaku-ji (een Gouden Tempel weerspiegelen in een vijver / Kyoto), Kiyomizu-dera (rode tempelgebouwen die mooi afsteken tegen de achterliggende groene bergen / Kyoto) en Todai-ji met zijn Daibutsu (één van de grootste bronzen Buddha beelden / Nara). Of toch het Nijo-jo kasteel (recht tegenover ons hotel in Kyoto) met zijn uit "Shogun" weggelopen interieurs?! Te veel om op te sommen en als we niet oppassen ook om te onthouden... Gelukkig kunnen we bijna overal foto's maken en geneert dat niet want ook de lokale toerist doet dat altijd en overal.

Buiten het klassieke sightseeing proberen we ook te genieten van (of minstens verwonderd te blijven over) de Japanse gewoontes - nu ze ons nog opvallen. Een willekeurige opsomming om u op afstand mee te laten genieten:

• Al het personeel zegt welkom/ goedendag als de klant binnen/buiten komt. Ook vanuit de keuken!
• Als je alleen op de gelijkvloers kijkt of blijft mis je 4/5e van wat er te zien of beleven valt in een stad. De beste bezienswaardigheden of café's tonen zich soms pas na het opmerken van het (voor ons onopvallende) reclamebord en het nemen van de juiste lift!
• De Japanners fietsen veel. Ook in de steden en (belangrijk voor de stappende toerist) in beide richtingen op het voetpad!
• Vooral de vrouwen lopen massaal scheef rond in hun schoenen - hak of geen hak. Hun kapsel en opmaak doet echter vermoeden dat ze minstens een uur in de badkamer doorbrengen vooraleer het huis te verlaten. Volgens mij geldt dat laatste ook voor de mannen (die veelal verwijfde trekjes vertonen)!
• Bijna niemand draagt een zonnebril ook al schijnt hier de zon fel en is het licht sterk. Alleen 's avonds zien we fashionable jonge mensen met zonnebril... binnen! I wear my sunglasses at night...
• Eten op straat en uw neus snuiten vinden ze onbeleefd maar luid slurpen en sniffelen is dan weer heel normaal!
• In bijna alle toeristische sites kunnen we mooie en (voor ons) zeer exotische stempels plaatsen in onze gids. Waarschijnlijk is dat voor kindjes maar wij amuseren er ons ook mee!
• Safety First! Als er gewerkt wordt staan er meestal meer bewakers rond de werf u te waarschuwen of rond te leiden dan dat er arbeiders zijn!
• Er zijn weinig of geen publieke vuilbakken en toch is het kraaknet op straat. Iedereen neemt gewoon zijn afval mee naar huis!
• Zelfs in het meest drukke stadscentrum staan de huizen en gebouwen altijd los van mekaar. Onze aaneengebouwde rijhuizen zouden veel te gevaarlijk zijn in het geval van een aardbeving!
• Rust en kalmte zijn soms ver te zoeken: overal zijn er bliepjes en piepjes!

En nu springen we op de volgende Shinkansen naar het "stralende" Hiroshima vooraleer we gaan proberen het meer rustige platteland te verkennen.

Published with Blogger-droid v1.6.2

Eerste halte: Tokio

Genieten van sushi en sake

Voor wie het nog niet zou beseffen: we zijn vertrokken voor onze 6 maanden rondreis. Ondanks een wilde staking, een geannuleerde eerste vlucht en een nipte aansluiting in London, zijn we - tegen eigen verwachting in - toch zoals gepland aangekomen in Japan. De eerste indrukken waren 19 graden, mistig grijs en regen... België?! Toch niet: de gekende clichés vallen onmiddellijk op. Ze leven hier met de klok (alles stipt op tijd), er zijn de mensen met maskers voor de mond tegen besmetting, de chauffeurs met witte handschoentjes, het buigend groeten, de extravagante kledij van de jeugd, hyperefficiëntie alom, propere straten, overal gratis en kraaknette publieke toiletten, de kleine gedrongen auto's, ... Dit is dus Japan of alvast Tokio.

Saadia en Bert

We zijn hier trouwens qua ontvangst met ons gat in de sushi gevallen. Bert stond ons op te wachten in de stad en heeft ons onmiddellijk mee naar zijn appartement genomen (aka Hotel Winderickx voor de vrienden). Hier mogen logeren in zijn gastenkamer, het spelen met de kleine Ilian en de inside tips van zijn vrouw Saadia geven ons het gevoel een pasha te zijn. Dit is super-deluxe en een fijne manier om te starten in een land dat anders geen evidentie zou zijn.


Een klassieke huwelijksceremonie in het Meiji Shrine

De eerste dag hebben we de jetlag proberen te verdrijven door het verkennen van Shinjuku en Shibuya. Hotel Winderickx ligt in het centrum van deze twee wijken en ze tonen blitse architectuur van wolkenkrabbers en hippe straten vol jeugd in te gekke outfits. Een noodle soepje om de smaak te verkennen en een eerste Shinto shrine in een koel vochtig bos geven de toon van wat we in de komende weken hier mogen verwachten.

Ondertussen hebben we de voorbij dagen geacclimatiseerd (het is warm en zwoel), genoten van het gezelschap en buurt voor buurt de stad verkend. Tokio is niet de stad van hoogtepunten maar eerder van het genieten van het stadsleven. De foto's van dit alles volgen in een later bericht.

Na 5 dagen Tokio duiken we morgen dan op eigen houtje verder het land in! We starten met een trip naar Kyoto.