Na een dag van 2 ferries en een veerpont zijn we aangekomen op het Finse vasteland, bij de locals bekend als Suomi. Åland is dan wel officieel Finland maar in de praktijk geeft dat een Zweeds gevoel want men spreekt daar Zweeds en voelt zich sterk onafhankelijk. Nu zitten we helemaal in Finland en dat is wat anders dan het Zweeds. Van het Zweeds konden we nog iets verstaan maar het Fins is totaal vreemd. Veel klinkers die massaal achter mekaar worden gebruikt geeft soms grappige woorden. Maar beoordeel zelf: cykelväg is het Zweeds voor fietsweg maar in het Fins klinkt dat pyörätie!
Gisteren zijn we dan vertrokken in de regen (zie post van An) en kwamen we een echte langeafstandsfietser tegen: Klaus die op weg is Frankfurt naar de Noordkaap en ons op de gevoelige pixels wou vastleggen voor zijn site. Zijn eerste vraag was dan ook: "Hebben jullie een website?" Nen echte dus.
Die regenfietsdag was een ervaring op zich. Het doet andere beslissingen nemen. Zo zijn we van Kustavi naar Turku gereden volgens De filosofie van de heuvel. En dat slaat dan vooral op de snelste weg (die daarom niet de meest aangename of kortste weg is). Blik en verstand op oneindig, niets aantrekkend van de regen, wind en voorbijzoevende vrachtwagens tegen 100km/u en alleen stoppend voor het hoogstnoodzakelijke.
Hier zitten we dan in Turku, hopend op de volgende reeks 10 dagen zon. En ondertussen zullen we eens goed splashen en onze batterijen opladen, zowel letterlijk als figuurlijk (en omwille van dat slapen bij die nonnen misschien ook wel spiritueel)!
En nu naar buiten want daar begint zowaar de zon een poging te doen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten